سلسله مباحث آیات مهدوی(۱۳)

جزء [۱۳] سوره یوسف ، آیه ۵۸
« وَجَاءَ إِخْوَةُ يُوسُفَ فَدَخَلُوا عَلَيْهِ فَعَرَفَهُمْ وَهُمْ لَهُ مُنْكِرُونَ » سرزمین کنعان که قحطی فرا گرفت، برادران یوسف البته در پی مواد غذایی به منطقه مصر آمدن و وقتی بر حضرت یوسف وارد شدن آنگاه حضرت یوسف آنها را شناخت ولی آنها یوسف را نشناختن.
محمد بن مسلم می گوید بر امام باقر وارد شدم می خواستم از قیام کننده و مهدی موعود پرسش کنم، اما امام پیش از اینکه من سوال کنم فرمود ؛ ای محمد بن مسلم شباهتی با پنج تن از انبیاء وجود دارد.. که اینجا حضرت شباهت با حضرت یوسف بن یعقوب (ع) را اشاره می کند. البته در نوع شباهت ها بین انبیاء منابع و روایات زیادی داریم :مثلا مخفی بودن ولادت شبـاهتش را به حضرت ابراهیم ، زنده بـودن حضرت عیسی را باز به امام زمان و ‌همچنین در این سوره غیبت حضرت یوسف را به امام زمان و شبیه همین را به حضرت صالح که از قومش غایب شد و وقتی برگشت عده ای او را انکار کردن. و خود حضرت یونس هم وقتی که بازگشت از غیبت داشت به صورت جوان… ما هم در روایات داریم امام زمان وقتی که ان شاءالله ظهور کند «شابًّ المنظر، بعدَ کِبَرَ السِّن..» با وجود اینکه عمر زیادی خدا به ایشان دادن ولی جوان به نظر می رسد که این خودش یک بحثی دارد که چرا جوان و یاران حضرت اکثرا جوان هستند؟ ..
لذا امام باقر(ع) می گویند؛
شباهت حضرت مهدی (ع) به حضرت یوسف این است که از خاص و ‌عام غایب می شود و ‌او از برادرانش مخفی بود و امر او بر پدرش هم پوشیده بود با وجود اینکه مسافت بین او و پدرش و خاندان و شیعیانش کم بود. به نوعی امام زمان هم همین طور است، ما را می شناسد ولی ما او را نمی شناسیم. وقتی که امام زمان ظهور کند در روایت داریم بعضی از مردم می گویند ما ایشان را قبلا دیـده بـودیم « فَعَرَفَهُمْ وَهُمْ لَهُ مُنْكِرُونَ .» یعنی یوسف علیه السلام برادرها را شناخت اما برادرها او را نشناختند.
لذا امام باقر در این شباهت دارد بیان می کند برادرانش با او معامله کردند و سخن گفتن ولی او را نشناختند. و امام زمان به فرموده امام باقر در زیبایی و سخاوت شبیه حضرت یوسف (ع) است.
پس توجه به این داشته باشیم. چون یکی از شیوه هایی که بیان قرآن به صورت غیر مستقیم سرگذشت پیشینیان را وقتی بیان می کند، به نوعی برای ما درس و عبرت است، لذا قرآن یک کتاب هدایت و نسخه ی شفا برای ماست، باید توجه بکنیم. اینکه عین حقیقت و واقعیت است و قرآن باطل و دروغ در او راه ندارد، قرآن فقط به آنچه در راه رستگاری و سعادت مندانه اثر و مفید است می پردازد، که یکی از زیباترین ماجراها همین ماجرای حضرت یوسف و برادران آن است که نکات بسیار ارزشمندی در عرصه مهدویت ما می توانیم احصا بکنیم.
یک نکته دیگر این است که آیا گرفتاری بشر جز بخاطر قدرنشناسی و بدرفتاری با حجت خداست ⁉ قرآن می گوید اگر شهرها و آبادی ها ایمان می آوردند تقوا پیشه می کردند برکت های آسمان و زمین بر آنها می گشودیم. خُب نشان می دهد از روی غفلت ها، و قدرنشناسی ها و‌ عدم معرفت درست به امام است که این مسیر گمراهی دارد ایجاد می‌شود.
نکته بعدی قدرناشناسی در رابطه با حجت خدا نتیجه چه چیزی است⁉ چیزی جز جهل نیست. امام مانند خورشیدی است که ما به او نیاز داریم‌. امام زمان در توقیعی می فرمود خدا با ماست و هیچ نیازی به غیر او نداریم. حق با ماست پس هرگز جدا شدن دیگران از ما موجب وحشت ما نمی شود. لذا کسی که می گویند خانه ات را در مقابل خورشید درست کن تا از نورش، از گرمایش، از فایده هایش بهره مند بشوی، طرف می رود زیر زمین سقف های زیادی می زند او ضرر کرده. بنابراین وقتی زراره از امام صادق (ع) می پرسید اگر در زمان غیبت حضرت مهدی (ع) هستیم چه بکنیم؟ حضرت دعا معرفت را می گوید مداومت داشته باشید «اَللّهُمَّ عَرِّفْنى ..»
غیبت امام هم دقت بکنید به معنای ناشناس بودن ایشان است، مانند حضرت یوسف، که برادران او آمدند و بر او وارد شدن. او آنها را شناخت ولی آنها او را نشناختند. تا اینکه به اذن الهی گفت بله من یوسف هستم. یعنی باید این را دقت داشته باشیم که ما در زمان غیبت و دوران فعلی طوری عمل نکنیم که شرمنده روی امام زمان باشیم ، طوری عمل نکنیم که با دیدن حضرت از او شرمنده بشویم.
فرج نیازمند صبر همراه با تقواست.
لذا باید توجه داشته باشیم که وقتی نسبت به امام زمان اظهار ارادت می‌کنیم شناخت و معرفت طوری باشد که غیبت امام برای ما در حالت حضور و زمان امام را باشیم، یعنی طوری باشیم که انگار در کنار امام باشیم حالا من ببینم ظاهر من، باطن من، دین من، نماز، عبادات من ، اخلاق من.. را امام زمان چقدر می‌پسندد؟ یعنی اگر واقعا به اینجا برسم امام مرا می بیند پرونده اعمال مرا می خواند من چگونه رفتار می کنم⁉ لذا این را می طلبد برسیم به اینجا که حجت های الهی را مظهر اسمای حسن های خدا و در پی سعادت و ‌نجات ما هستند.
وقتی یوسف گفت امروز ملامت و توبیخی بر شما نیست، و خداوند شما را می بخشد و او مهربانترین مهربانان است یعنی به نوعی او هم حجت خداست، امروزه هم همین است ما از خدا بخواهیم ما را در مسیری قرار بدهد که امام زمان از ما راضی باشد و ان شاءالله که پرونده ی ما به دست امام زمان می رسد پرونده پر از نور، پر از زیبایی و پر از نگاه های روشن و توحیدی باشد. ان شاءالله ما هم درمسیری قرار بگیریم که جزء زمینه سازان و بستر سازان خوبی برای حجت خدا باشیم و در انجام تکالیف خودمان سنگ تمام بگذاریم.
#متن_آیات_مهدوی ۱۳
با توضیحات حجت الاسلام و المسلمین استاد محمدرضا نصوری