با رجوع به روایات موجود در منابع روایی و با نگاه به کلمات بزرگان و علماي هر دو مـذهب، به موارد متعـددي برمی خوریم
که مورد قبول و اتفاق آن ها می باشد ، از جمله :
الف) هر دو گروه ، ظهور حضـرت مهدي عجل االله تعالی فرجه الشـریف را امري قطعی می دانند .
مرحوم شـهید صدر رحمه االله از علماي بزرگ شیعه در این باره می فرماید :
به راستی اعتقاد به حضرت مهدي عجل االله تعالی فرجه الشریف به عنوان پیشواي منتظر براي تغییر جهان به جهانی بهتر ، در احادیث پیامبر صلی االله علیه و آله و سلم به طور عموم و در روایات اهل بیت علیهم السلام به طور خصوص آمده است و به حدي بر این مسأله تاکید شده است که جاي هیچ شکی براي انسان باقی نمی گذارد … [۱]
ناصر الدین البانی از بزرگان اهل سنت می گوید:
اما مسأله مهدي ، باید دانسته شود که درباره خروج او احادیث صحیح بسیاري وارد شده است …. [۲]
ب) یکی دیگر از مسائل مورد قبول هر دو گروه، موضوع فراگیر بودن دعوت و حکومت حضـرت مهدي عجل االله تعالی فرجه
الشریف است. خداوند متعال در قرآن کریم به این مطلب اشاره کرده و می فرماید :
» وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ … » [۳] ؛ خداونـد ، به کسانی از شـما بنـدگان که ایمان
آورده و نیکوکار شوند، وعده داده است آنان را بر روي زمین خلافت دهد….
امام باقر علیه السلام درباره گستره حکومت حضرت مهدي عجل االله تعالی فرجه الشریف فرمود :
« قائم علیه السـلام ۳۰۹سـال مالـک زمین می شود و در آن، حکومت می کنـد؛ همـان گونه که اهـل کهف در غارشان درنگ
کردند . زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد، آن گونه که پر از ظلم و جور شده باشد . خداوند براي او شرق و غرب عالم را فتح خواهد کرد » . [۴]
احمد بن حنبل [۵] از رسول خدا صلی االله علیه و آله و سلم نقل کرده است که فرمود :
زمین پر از سـتم و ظلم می شود . در این هنگام ، شخصـی از عترتم خروج می کنـد و در مـدت هفت یا نه سال مالک کل زمین
خواهد شد . در این هنگام ، زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد . [۶]
ج) هر دو گروه، اتفاق دارند که لقب منجی جهانی، »مهدي« است .
مرحوم علامه مجلسی از پیامبر اکرم صلی االله علیه و آله و سلم نقل می کند که فرمود:
مهدي خروج می کند، در حالی که بالاي سـر او ابري است و میان آن ابر ، کسی است که ندا می کند : « این ، مهدي خلیفه خدا
است . او را پیروي کنید » . [۷]
حاکم نیشابوري از علماي حـدیث عامه به سـند خود از ابو سـعید خدري نقل کرده که رسول خدا صـلی االله علیه و آله و سـلم فرمود :
» المهدي منا اهل البیت ؛ مهدي ، از اهل بیت است « . [۸]
د) هر دو گروه اعتقاد دارند که مهدي موعود علیه السلام از فرزندان فاطمه زهرا علیها السلام است.
امام باقر علیه السلام فرمود :
» المهدي رجل من ولد فاطمه ؛ مهدي مردي از اولاد فاطمه است « . [۹]
در روایات اهل سنت نقل شده است که رسول خدا صلی االله علیه و آله و سلم فرمود :
» المهدي من ولد فاطمه ؛ [۱۰] مهدي از اولاد فاطمه است « .
ه) نزول حضـرت عیسـی علیه السـلام و اقتـداي او به امـام مهـدي عجل االله تعالی فرجه الشـریف از دیگر اموري است که هر دو
گروه به آن اشاره کرده اند .
امام صادق علیه السلام فرمود:
نـازل می شـود روح االله عیسـی بـن مریـم ، پس نمـاز می خوانـد (حضـرت عیسـی علیـه السـلام) پشت سـر او (امـام مهـدي علیه السلام) [۱۱]
رسول خدا صلی االله علیه و آله و سلم فرمود :
از ما است کسی که عیسی بن مریم به او اقتدا کرده و نماز می گزارد . [۱۲]
و) معرفی و بیان علایم ظهور نیز از دیگر امور مورد اتفاق است .
جابر از امام باقر علیه السلام نقل می کند :
پس فرود می آید امیر لشـکر سـفیانی (همراه لشـکرش) به (زمین) بیداء . پس منادي از آسمان ندا دهد : « اي بیداء نابود کن قوم
( لشکر) را . پس آن ها را در خود فرو می برد . [۱۳]
عایشه از پیامبر صلی االله علیه و آله و سلم نقل کرده است :
لشکري آهنگ کعبه می کند . پس هنگامی که به زمین بیداء درآمدند ، (زمین) همه آن ها را فرو می برد . [۱۴]
البته موارد اتفـاقی دیگري نیز وجود دارد ، ماننـد : امـدادهاي الهی ، طلوع خورشـید از مغرب ، مشـخصات ظـاهري امـام ، فراوانی
نعمت در زمان ظهور ، گسترش امنیت و عدالت در عصر ظهور ، رفاه و آسایش اقتصادي ، غلبه اسلام بر تمام ادیان دیگر و….
. بحث حول المهدی ، ص ۱۰۳ و ۱۰۴[۱]
. ناصرالدین البانی ، حول المهدی ، مجله التمدن الاسلامی ، سال ۱۳۷۱ق[۲]
. نور (۲۴) : ۵۵[۳]
. بحارالانوار ، ج ۵۲ ، ص ۳۹۰[۴]
. احمد ابن حنبل از بزرگان عامه و سرسلسله گروه حنابله می باشد[۵]
. مسند احمد ، ج ۳ ، ص۲۸[۶]
. بحارالانوار ، ج ۵۱ ، ص ۸۱[۷]
. مستدرک حاکم ، ج ۴ ، ص ۵۵۷[۸]
. بحارالانوار ، ج ۵۱ ، ص ۴۳[۹]
. سنن ابن ماجه ، ج ۲ ، ص ۱۳۸۶ ، ح ۴۰۸۶[۱۰]
. کمال الدین ، ج ۲ ، باب ۳۳ ، ح ۳۱[۱۱]
. مسند احمد ، ج ۱ ، ص ۸۴[۱۲]
. الغیبة نعمانی ، باب ۱۴ ، ح ۶۷ ، ص ۲۹۰[۱۳]
. صحیح بخاری ، ج ۲ ، ص ۲۷۹ ، ح ۲۰۱۲[۱۴]
ثبت دیدگاه