از حضرت امیر علیه السلام نقل شده است:
برای قائم ما غیبتی است که زمان آن طولانی است… هان! کسی که در این دوران بر دینش ثابت قدم بماند و به خاطر طولانی شدن غیبتِ امامش، دچار قساوت قلب نشود، در روز قیامت با من خواهد بود.(۱)
توضیح این که، در دوران غیبت امام، بسیاری از مردم با فراموش کردن امام خود و وظیفه ای که در برابر او دارند، دچار دنیاگرایی می شوند و هر کسی سعی می کند در
مسابقه رفاه و تجمل از دیگران عقب نماند. در چنین دورانی، اگر کسی قلبش هم چنان پذیرای دستورات الهی و تمام سعیش پیروی از امام زمانش باشد، در قیامت با اهل بیت علیهم السلام خواهد بود؛ مانند سلمان که خواسته مولایش را برخواسته خودش مقدم می داشت.(۲)
انسان عاقل باید بیندیشد که آیا در عالم هستی، پاداش و درجه ای بالاتر از این وجود دارد که انسان در زندگیِ ابدی خود، هم نشین اهل بیت علیهم السلام شود؟
از آسیب های جدّی دوران انتظار، خارج شدن از حالت انتظار و غفلت از زمینه سازی برای آمدن موعود الهی است؛ از این روست که در روایات آمده:
«فَتَوَقَّعُوا الْفَرَجَ صَبَاحاً وَ مَسَاء»؛(۳)
پس بامداد و شبانگاه منتظر فرج باشید.
…………………
۱- «لِلقائم مِنّا غیبهُ إمدُها طَویلٌ… أَلَا فَمَنْ ثَبَتَ مِنْهُمْ عَلَی دِینِهِ [وَ ] لَمْ یقْسُ قَلْبُهُ لِطُولِ أَمَدِ غَیبَهِ امامهِ فَهُوَ مَعِی فِی دَرَجَتِی یوْمَ الْقِیامَه»؛ محمد بن علی بن بابویه، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، باب ۲۶، ح ۱۴؛ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۱۰۹٫
۲- «…قَالَ لِثَلَاثِ خِلَالٍ إِحْدَاهَا إِیثَارُهُ هَوَی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام عَلَی هَوَی نَفْسِهِ وَ الثَّانِیهُ حُبُّهُ الْفُقَرَاءَ وَ اخْتِیارُهُ إِیاهُمْ عَلَی أَهْلِ الثَّرْوَهِ وَ الْعُدَدِ وَ الثَّالِثَهُ حُبُّهُ لِلْعِلْمِ وَ الْعُلَمَاءِ إِنَّ سَلْمَانَ کَانَ عَبْداً صَالِحاً حَنِیفاً مُسْلِماً وَ ما کانَ مِنَ الْمُشْرِکِین»؛ می گوید: به امام صادق عرض کردم: آقای من! چگونه است که بسیار یاد سلمان فارسی را از شما می شنوم؟ حضرت فرمودند: «نگو سلمان فارسی، بلکه بگو سلمان محمدی!» بعد فرمودند: «آیا می دانی چرا زیاد یاد سلمان می کنم؟» عرض کردم: نه. فرمودند: «به خاطر سه ویژگی: ۱٫ ترجیح دادن خواسته مولایش امیرالمؤمنین بر خواسته نفسش. ۲٫ دوست داشتن فقرا و برگزیدن نشست و برخاست با آنان بر نشست و برخاست با مرفهان. ۳٫ دوست داشتن علم و علما. او بنده درست کار و در صراط مستقیم و تسلیم(خداوند) بود و از مشرکان نبود. بحارالانوار، ج ۲۲، ص۳۲۷٫
۳- کافی، ج۱، کتاب الحجه، ص ۳۳۳، باب نادر فی حال الغیبه.
قافله سالار : امام زمان(عج) از منظر قرآن/ محمود اباذری
ثبت دیدگاه