(۱۲) سوره حجر، آیه ۸۷
﴿ وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعًا مِنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ ﴾.
ای پیامبر ما به تو سوره ی حمد. (هفت آیت مثانی) وقرآن عظیم دادیم.
واژه ها سبع در لغت به معنای هفت ومثانی به معنای دو تاها است وبیشتر مفسران وروایات (سبعا من المثانی) را کنایه از سوره ی حمد گرفته اند. زیرا سوره ی حمد بنابر معروف هفت آیه است وبخاطر اهمیتی که داشته دو بار بر پیامبر نازل گردیده ویا اینکه از دو بخش تشکیل شده نیمی از آن حمد وثنای خداوند ونیمی از آن خواسته های بندگان خداست ویا اینکه در هر نماز سوره ی حمد دو بار خوانده می شود روی این جهات کلمه (مثانی) یعنی دوتاها بر آن اطلاق شده است برخی از مفسرین نیز احتمال داده اند که سبع اشاره به هفت سوره ی بزرگ آغاز قرآن است ومثانی کنایه از خود قرآن. زیرا که قرآن دوبار بر رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلّم) نازل شد. یکبار به طول جمعی ویکبار تدریجی وبر حسب نیازها ودر زمانهای مختلف بر این اساس (سبعا من المثانی) یعنی هفت سوره ی مهم از مجموع قرآن که دوبار نازل شده است. عن ابی جعفر (علیه السلام) فی قول الله (عزَّ وجلَّ): (ولقد اتیناک سبعا من المثانی والقرآن العظیم) قال سبعة من الأئمة والقائم (علیه السلام). امام باقر (علیه السلام) در مورد این آیه می فرماید: منظور هفت امام وقائم (علیه السلام) می باشد(۱).
(۱) تفسیر عیاشی، جلد ۲، ص ۲۵۰. تعبیر به هفت امام ممکن است به اعتبار نامهای ائمه (علیهم السلام) باشد.
ثبت دیدگاه