امام خمینی (رضی الله عنه) در بیان اهمیت این موضوع میفرمایند: «در ماه مبارک رمضان قضیهای اتفاق افتاد که ابعاد و ماهیت آن تا ابد برای امثال ما در ابهام مانده است و آن نزول قرآن است، نزول قرآن بر قلب رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلم) در لیلة القدر».
حضرت امام خمینی رضی الله عنه از فرصت ماه رمضان حداکثر استفاده را میکردند بطوری که پیوسته مشغول دعا و ذکر و تلاوت قرآن و اعمال مخصوص این ماه بودند تا خود را برای درک لیلة القدر آماده کنند.
ماه رمضان، ماه ضیافت الهی است و خدای متعال در این ماه از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) ضیافت کرد به نزول قرآن چرا که فرموده است: «شَهْرُ رَمَضانْ الَّذی اُنزِلَ فیهِ القُرآن» یعنی معرفی ماه رمضان را قبل از آن که به ماه روزه و صیام مطرح کند به نزول قرآن عنوان می‌کند و در سورة قدر نیز میفرماید: «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ» که از جمع بندی این آیات نتیجه میگیریم که قرآن کریم در شب قدر نازل شده و شب قدر نیز در ماه رمضان است، ولی اینکه چه شبی از ماه رمضان شب قدر است در قرآن به آن اشارهای نشده و تنها در بیان اخبار و روایات آمده است که شب‌های نوزدهم، بیست و یک و بیست سوم شب‌های قدر هستند و بیشتر هم شب بیست و سوم مطرح است. البته روایات اهل سنت بیشتر شب بیست و هفتم ماه رمضان را مطرح میکنند و احیاء آن شب نیز مستحب است.
عرض کردیم که در شب قدر، انسان باید هندسه وجودی خودش را بشناسد و قدر و قیمت خود را بفهمد چون شب نزول قرآن است، پس ما باید قدر قرآن را هم بفهمیم و بشناسیم و آنگاه که ارزش آن را فهمیدیم آن را بالای سرمان بگذاریم و خدا را به حق اولیائش و اسماء مقدسی که در این کتاب از آن‌ها یاد شده قسم میدهیم که با خدا پیمان میبیندیم و تقاضا میکنیم که ما را از آزاد شدگان از دوزخ قرار دهد.
ثبت دیدگاه