در این تراژدی، دنیاپرستان و خودکامگان، چنان صحنههای دهشتناکی را از درّنده¬خویی خود، به نمایش گذاشتند که پس از چهارده قرن، هنوز هم داغ فجایعی که بر امام حسین(ع) و اهل بیتش روا داشته شد، تازگی دارد؛ که البته، همین امر، مکتب تشیع را زنده و پویا نگه داشته است.
اگرچه پس از پایان پذیرفتن فاجعة عاشورا، بسیاری به خود آمدند و به فکر انتقام‌گیری از جنایتکاران واقعة کربلا افتادند و تا حدود زیادی نیز موفق شدند که قاتلین شهدای کربلا را به سزای اعمالشان برسانند؛ اما داغی که عاشورا بر دل ائمه(ع) گذاشت، چیزی نبود که با قیام کسانی چون مختار و توابین، تسکین یابد؛ لذا پیوسته از روزی خبر می‌دادند که شخصی از نسل آنان خواهد آمد و از ظالمین و مستکبرین، انتقام خواهد گرفت.
البته هنگام ظهور حضرت حجت(عج)، تمامی جنایتکاران واقعة کربلا- جز عده‌ای که در رجعت، بازگردنده خواهند شد- وجود ندارند، اما انتقام‌گیری از مستکبران، به منزلة انتقام‌گیری از قاتلین امام حسین(ع)خواهد بود؛ چرا که انتقام‌گیری حضرت مهدی(عج)از افراد نیست، بلکه از فرهنگ ظلم و بیداد است که علیه مظلومان، اعمال می‌شود. بنابراین نابودی ظالمین و جبارین عالم، به نوعی انتقام خون امام حسین(ع)و فاجعة عاشورا است.
امام حسین(ع)در بارة چگونگی خون‌خواهی حضرت حجت(عج)می‌فرماید: «وَلله لا یَسکُنُ دَمِی حتّی یَبعَثُ اللهَ المَهدِی فَیَقتُلُ عَلی دَمِی مِن المُنافِقِین الکَفَرَةِ الفَسَقَه سَبعینَ اَلفاً ۱؛سوگند به خدا؛ خون من از جوشش باز نمی ایستد تا این که خداوند، مهدی(عج)را برانگیزد.او به انتقام خون من، هفتاد هزار نفر ازمنافقان را خواهد کشت».
امام صادق(ع) نیز در تفسیرآیة «وَ مَن قَتَلَ مَظلُوماً فَقَد جَعَلنا لِوَلیّه سُلطانا» ۲، فرمودند: « نَزِلَت فی الحُسین لَو قَتَلَ وَلِیّه اَهلَ الاَرض ما کانَ مُسرِفاً وَ وَلیُّه اَلقائِم ۳؛ مراد از مظلوم، در این آیه، حضرت امام حسین(ع) است که مظلوم کشته شد و ولیّ او، قائم(عج)می‌باشد که تمام تجاوزگران زمین را خواهد کشت».
درمورد همین آیه، امام باقر(ع)نیز فرموده‌اند: « نَحنُ اَولیائُه وَ القائِم مِنّا اِذا قامَ طَلَب بِثارِالحُسین، فَیَقتَلُ حتّی یُقال قَد اَسرَفَ فِی القَتل ۴؛ما اولیای دم او[حسین]هستیم. هنگامی¬که قائم[عج]قیام کند، به قدری ظالمان را به هلاکت خواهد رساندکه گفته خواهد شد: بسیاری را کشت».
در دعای ندبه نیز، این‌گونه، به این حقیقت اشاره شده است: «أینَ طالبُ بِدَمِ المَقتُولِ بِکربَلا».
هم¬چنین، بنابر دلالت روایات زیادی، در هنگام ظهور، حضرت مهدی(عج)و یاران آن حضرت، شعار خون‌خواهی حسین(ع) را سر می‌دهند. ۵
در زیارت عاشورا نیز می‌خوانیم: «أن یَرزُقَنی طَلَبَ ثارِکَ مَعَ اِمامٍ مَنصُور مِن اَهلِ بیتِ مُحمّد(ص) از خداوند می‌خواهم که خون‌خواهی تو را همراه با امامی که از اهل بیت پیامبر(ص)است، نصیب من فرماید».
مسئلة بازخواست از قاتلین امام حسین(ع)، چنان مهم است که یکی از القاب حضرت مهدی(عج) ، «منتقم» می‌باشد. بدین ترتیب، چه دلیلی محکم¬تر از خون‌خواهی، برای پیوند عاشورا و انتظار وجود دارد؟!
۱٫ بحارالانوار، ج ۴۵، ص۲۹۹
۲٫ «هرکس مظلوم کشته شود، ما برای ولی او تسلطی بر ظالم قرارمی دهیم»؛ سورة اسراء، آيه۳۳٫
۳٫ البرهان في تفسيرالقرآن، ج ۲، ص۴۱۹٫
۴٫ بحارالانوار، ج ۱۰، ص۱۵۰٫
۵٫ النجم الثاقب، ص۴۶۹٫
ثبت دیدگاه